صندلی داغ

---

04) فریبرز عسگری سرمربی اسبق تیم ملی تکواندو

فریبرز عسگری سرمربی اسبق تیم ملی تکواندو  مورد قهرمانی تیم ملی مردان کشورمان در مسابقات جهانی تکواندو اظهار داشت: اولاً این عنوان ارزشمند را به جامعه تکواندو تبریک می‌گویم چون به غیر از کره جنوبی تنها ایران توانسته دو بار به مقام قهرمانی جهان دست پیدا کند. جا دارد هم به خودمان افتخار کنیم و هم به بازیکنان غیرتمند تیم ملی تبریک بگوییم.
قبل از مسابقات دو دیدگاه مختلف در مورد عملکرد تیم ملی داشتم
وی ادامه داد: راستش را بخواهید من قبل از مسابقات دو دیدگاه مختلف نسبت به تیم ملی داشتم. چون تیم ما هم پتانسیل قهرمانی را داشت و هم به دلایلی امکان خطر وجود داشت چون تیم ما جوان شده بود و خیلی از بازیکنان وزن کم کرده بودند که این مسائل کمی نگران‌کننده بود.
عسگری گفت: اما ملی‌پوشان، با غیرت ایرانی که به خرج دادند و زحمتی که کشیده بودند، نشان دادند ایرانی‌ها مرد روزهای سخت هستند که از بابت بسیار خوشحالم و باز هم به بازیکنان تبریک می‌گویم.
خیلی از کشورها با تک ستاره‌های خود به مسابقات می‌آیند
کارشناس تکواندو ایران در مورد عملکرد ملی‌پوشان در ۴ وزنی که موفق به کسب مدال نشدیم بیان داشت: به دلیل اینکه من مسابقات را به صورت کامل ندیدم نمی‌توانم تحلیلی بر عملکرد بازیکنان داشته باشم ولی به نظر من این موضوع چیزی از ارزش‌های تیم ما کم نمی‌کند. مسابقات جهانی رقابت‌های سنگینی است که معمولاً بیش از ۱۴۰ کشور جهان در آن حضور پیدا می‌کنند و ممکن است خیلی از کشورها با تک ستاره‌های خود به مسابقات بیایند که در همان وزن خطرناک باشند و حرف برای گفتن داشته باشند.
مسابقات جهانی می‌تواند برای آنهایی که مدال نگرفتند سکوی پرتاب باشد
وی ادامه داد: اینکه در این دوره از مسابقات، مدال‌ها بین کشورهای مختلف پخش شد نشان می‌دهد که هیچ تیمی را نمی‌توان دست‌کم گرفت و هر مبارزه‌ای را باید یک فینال فرض کرد. به هرحال خود این مسابقات می‌تواند برای نفراتی که مدال نگرفتند یک سکوی پرتاب محسوب شود به خصوص برای اوزان المپیکی ما. چون مسابقات جهانی آخرین مسابقه مهم قبل از المپیک بود. کادرفنی می‌تواند با ارزیابی کلی که از تیم به دست می‌آورد، ایرادات تیم را برای المپیک رفع کند و انشاالله در المپیک بتوانیم افتخارآفرین باشیم چون در المپیک ۲۰۱۶ نسبت به دوره قبلی ۲ سهمیه بیشتر (در مجموع ۴ سهمیه) داریم.
همیشه طرفدار بازی نصر بوده‌ام/ یک باخت چیزی از ارزش‌های او کم نمی‌کند
عسگری در مورد عملکرد علیرضا نصرآزادانی و سجاد مردانی دو تکواندوکار اصفهانی در این دوره از رقابت‌ها تصریح کرد: من یکی از افرادی هستم که همیشه طرفدار بازی علیرضا نصر بوده‌ام چون بازیکن فوق‌العاده باهوش، شش دانگ، جنگنده و باتعصبی است و اگر کسی در اردوهای تیم ملی از نزدیک با او کار کرده باشد، می‌داند که او چه تکواندوکاری است.
سرمربی اسبق تیم ملی ادامه داد: علیرضا مثل یک سرباز در اختیار تیم ملی است و لازم نیست چیزی را به او دیکته کنی و همیشه کار خودش را به بهترین شکل انجام می‌دهد. او بازیکن ارزشمندی است که به نظر من یک باخت چیزی از ارزش‌هایش کم نمی‌کند. وی سالیان سال در اختیار تیم ملی بوده و شاید یک روز هم روز خوبش نباشد. از طرف دیگر او در یک وزن پایین‌‌تر و وزن غیرتخصصی خود مبارزه می‌کرد.
عسگری اظهار داشت: مسابقات جهانی بسیار سنگین است و شما باید بدن خود را در طول ۶، ۷ مسابقه آماده نگه داری. اگر بازیکن وزن کم کرده باشد شاید بدنش تحلیل برود و شاید همین موضوع، دلیل سر باز زدن نصر از مبارزه در این وزن در دوره قبلی مسابقات جهانی بوده باشد. به نظر من نصر ایثار کرده است که قبول کرده در یک وزن پایین‌تر مبارزه کند.
مردانی می‌تواند در جهان بزرگی کند
وی اضافه کرد: سجاد مردانی هم جوان و آینده‌دار است و فکر می‌کنم هنوز به آن نقطه اوج نرسیده و جا دارد شکوفا شود و در جهان بزرگی کند. وی در تورنمنت‌های قبلی قهرمانان جهان و المپیک را شکست داده است ولی فکر می‌کنم هنوز تجربه لازم را کسب نکرده باشد. جا دارد به تکواندو اصفهان تبریک بگویم چون هم نصر و هم مردانی از نظر اخلاقی شماره یک هستند.

---

03) گفتگو با علیرضا نصر آزادانی

اتفاقات وزن چهارم در مسابقات جهانی مکزیک 2013، پس از 2 سال تکرار شد اما اینبار این علیرضا نصرآزادانی است که به جای بهنام اسبقی راهی رقابتهای جهانی می‌شود.

کاپیتان تیم ملی تکواندو سابقه حضور در 2 دوره مسابقات جهانی را دارد و یکبار به مدال طلا رسیده و یکبار دیگر در یک قدمی سکو، مدال را از دست داده است که البته در هر 2 دوره در وزن 74- کیلوگرم بر روی شیاپ چانگ رفته است. علیرضا نصرآزادانی که در بیست و دومین دوره مسابقات قهرمانی جهان در وزن 68- کیلوگرم رقابت خواهد کرد، امیدوار است در روسیه، از مدال طلای بهنام اسبقی در مکزیک دفاع کند.

گفت و گو با مردِ اخلاق تکواندوی ایران را در ادامه خواهید خواند:

* اتفاقات سال 2013 بر عکس شد!
- نمی خواهم راجع به اتفاقا آن سال صحبت کنم اما شرایط من با بهنام متفاوت شد. متاسفانه بهنام آسیب دید و امیدوارم هرچه زودتر به شرایط مسابقه برگردد. تمام سعی خودم را انجام می‌دهم تا جانشین خوبی برای او باشم.

* شما سابقه حضور در 2 دوره مسابقات جهانی را دارید. از اتفاقات دانمارک می‌گویید؟ در یک قدمی مدال بودید.
- من در مسابقات جهانی دانمارک بسیار آماده بودم. یکماه قبل در رقابتهای دانشجویان جهان طلا گرفته بودم و در جام جهانی هم قهرمان شدم که در هر دو رویداد عنوان بهترین بازیکن را بدست آوردم. در دانمارک آخرین نماینده ایران بودم و تیم هم برای قهرمانی می جنگید. 23 ساله بودم و واقعا فشار روحی و روانی زیادی بر من بود. متاسفانه نتوانستم خودم را جمع کنم و در راند طلایی طی یک اتفاق نتیجه را واگذار کردم، آنهم در حالیکه در یک قدمی مدال بودم البته باید بگویم آن اتفاق تلنگر خوبی برایم بود و استارت کسب مدالهای من بعد از آن مسابقه زده شد.

* و بعد در سال 2011 طلایی شدید و هم تیم قهرمان شد!
- بله و من فکر می کنم تجربه دانمارک خیلی به من در مسابقات جهانی کره جنوبی کمک کرد. در سال 2011 توانستیم در مهد تکواندوی جهان مقتدرانه قهرمان شویم. حریفان قدرتمندی را در این مسابقات داشتم که اتفاقا پای سکو باز هم به یک حریف خوب خوردم و در آنجا مارک لوپز را شکست دادم. طلای جهانی کره جنوبی جزو شیرین‌ترین خاطرات من بود.

*چرا؟
- در سال 2011 یک هفته مانده بود تا مسابقات قهرمانی جهان، زانوی من آسیب دید و من در آن مقطع اصلا تمرین نداشتم. نزدیک مسابقات هم بسیار ناامید بودم اما در روز مسابقه نمی دانم چه اتفاقی افتاد که بهترین مبارزاتم را انجام دادم و برای همین خاطرات آن سال هیچ وقت از ذهنم پاک نمی شود.

* اما بعد از آن 2012 و 2013 برای شما خوب نبود!
- بعد از المپیک لندن که با آنهمه زحمت و فشار و تمرین نتوانستم به هدفم برسم، از نظر روحی بهم ریختم. بعد هم که مسابقات جهانی با آنهمه تلاش و انتخابی، قسمت نبود که حضور داشته باشم. در سال 2014 کمی شرایطم بهتر شد. امروز هم که بعنوان نفر اعزامی به مسابقات جهانی روسیه انتخاب شدم، از این فرصت نهایت استفاده را خواهم برد و از تجربیاتِ گذشته ام درس می‌گیرم تا بتوانم نتیجه ای ایده آل را بدست آورم.

* شما در 2 دوره حضور خود در مسابقات جهانی و در این چند وقت اخیر در وزن 74- کیلوگرم مبارزه کردید اما حالا در وزن 68- کیلوگرم رقابت خواهید کرد. چقدر از این وزن و حریفانتان شناخت دارید؟
- به هرحال من برای خودم هدفی را ترسیم کرده ام و باید برای رسیدن به آن تمام تلاشم را به کار می‌بندم. فیلم مبارزات بازیکنان این وزن را دیده‌ام در این وزن هم اکثرا خوب هستند. وزن شلوغی است اما کره جنوبی، روسیه که قطعا از امتیازات میزبانی نهایت استفاده را می‌برد، مکزیک، آمریکا و ... نفرات خوبی در اختیار دارند.

* چرا همیشه شرایط مسابقات جهانی با همه رقابتها فرق می کند؟ مگر حریفان همان‌هایی که در مسابقات قبل هم حضور داشتند. نیستند؟
- به طور کل شرایط المپیک و مسابقات جهانی با همه رقابتها متفاوت است. مسابقات جهانی هر 2 سال یکبار برگزار می‌شود و شاید یک نفر فقط یکبار شانس حضور در آن را داشته باشد. فشار روانی در این رقابتها خیلی بالا است که باید کنترل شود. بازیکن اگر بپذیرد که در چه جایگاهی است، می تواند بر جو مسابقات غلبه کند. البته الان شرایط فرق کرده است و مسابقات گرندپریکس ها و تورنمنت‌ها هم سطح بسیار بالایی دارد و بازیکنان تجربیات خوبی را در این مدت بدست آورده اند. اما تک تک بازیکنان ما باید صبر و تحمل خود را بالا ببرند تا بتوانند کارایی اصلی خود در شیاپ چانگ داشته باشند.

* شرایط بازیکنان و تیم به چه صورت است؟
- تمرینات خوب و بسیار پرفشار است، هنوز تا زمان اعزام زمان باقی است و قطعا تا شروع مسابقات به آمادگی کامل خواهیم رسید. امیدوارم بتوانیم عملکرد خوبی را داشته باشیم.

* کدام تیم بهتر است؟ تیم اعزامی به جهانی کره جنوبی که قهرمان شد یا تیم اعزامی به روسیه؟
- اول باید بگویم شرایط کاملا متفاوت شده است. الان مسابقات سخت تر شده و من یقینا می گویم تیم ملی کار سختی را در روسیه دارد. امسال سال قبل از المپیک است و این رقابتها هم 120 امتیاز برای المپیک دارد پس هیچ بازیکنی در زمین مسابقه تسلیم نمی شود. یک زمان بازیکن اولین مبارزه اش در جهانی بود اما اکنون اکثر بازیکنان سابقه حضور در گرندپریکس ها و تورنمنت‌های معتبر را دارند که همین باعث شناخت رقبا از هم می‌شود اما در جواب سوالتان و با توجه به تمام این سختی‌ها باید بگویم تیم اعزامی به روسیه بهتر است. بازیکنان ما واقعا شرایط بسیار خوبی دارند.

* المپیک ریو 2016 جزو اهدافِ شما است؟
- فعلا به جهانی فکر می کنم.
* 93 برای شما سال خوبی بود؟
- من اعتقاد دارم همه سال‌ها خوب هستند و این بستگی به دیدِ ما دارد که چطور به اتفاقات پیش آمده نگاه کنیم. اگر یک سال برای ما ناخوشایند بوده، مسئول خودمان هستیم و باید بپذیریم. ضمن اینکه من همیشه به این نکته توجه داشته ام که بعد از هر سختی آسانی است و برای همین تمام سالها برایم خوب بوده اند.

* کدام یک از مدال‌هایتان را بیشتر دوست دارید؟
- طلای بازیهای آسیایی گوانگجو برایم با همه مدالها فرق دارد.
* یک نام برای سال 94 انتخاب کنید.
- سال صبر و سخت کوشی

---

02) گفتگو با سجاد مردانی

سجاد مردانی در سال 93 سال پرفراز و نشیبی را پشت سر گذاشت. نایب قهرمان مسابقات جهانی مکزیک در بازی‌های آسیایی نتوانست به مدال دست یابد اما در مسابقات گرندپریکس منچستر و فینال گرندپریکس مکزیک موفق به کسب مدال برنز شد تا رتبه خود را در رنکینگ جهانی به رده 6 ارتقا بدهد. مردانی معتقد است در سال 93 درس‌های زیادی کسب کرد تا در راه رسیدن به هدفش که کسب مدال طلای المپیک برزیل مصمم‌تر باشد. در زیر گفتگوی صورت گرفته با یکی از امیدهای تکواندو ایران در مسابقات جهانی روسیه و کسب سهمیه المپیک را می‌خوانید.

*سجاد مردانی تکواندو از کجا شروع کرد؟
-خانواده من ورزشی هستند و اولین مشوقین من برای ورزش کردن، آنها بودند. مادر و خواهرم پیش از من و برادرم تکواندو کار می‌کردند و بعد از کمربند مشکی، خواهرم تکواندو را کنار گذاشت. من و برادر بزرگترم از سال 75 تکواندو را در شاهین شهر اصفهان شروع کردم. به دلیل عدم حضور حریف تمرینی در شاهین شهر من به اصفهان می‌رفتم و شرایط متفاوتی را نسبت به دیگر ورزشکاران این رشته داشتم. سال 83 از شهر اصفهان که تعداد شرکت کننده زیادی در مسابقات قهرمانی کشوری در تهران قهرمان شدم و برای اولین بار در تکواندو مدال کسب کردم. بعد از این مسابقات به تیم ملی نوجوانان دعوت شدم و رفته رفته شرایط طوری رقم خورد به تیم ملی امید دعوت شوم. سال 87 نیز در 20 سالگی در اولین دوره‌ای که در لیگ شرکت کردم در 14 مسابقه‌‌ای که انجام دادم به پیروزی رسیدم و پدیده لیگ شدم. در آن سال یوسف کرمی، هادی افشار و حامد خمسه از مدال آوران و قهرمانان بزرگ آن سال بودند که من مقابل آنها به پیروزی رسیدم. بعد ازپایان لیگ نیز برای اولین بار به تیم ملی بزرگسالان دعوت شدم که متاسفانه به دلیلی فشار زیادی که در لیگ پشت سر گذاشته بودم دچار پاردگی رباط پا شدم و یک سال و نیم از تکواندو دور شدم.

*سال 93 برای سجاد مردانی چطور سپری شد؟
-سال 93 به من که هدف نهایی‌ام کسب مدال طلای المپیک است، درس‌های زیادی یاد داد. شاید از دید خیلی‌ها که به توانایی‌های من اعتقاد دارند، من سال بدی را سپری کردم اما من اینطور نگاه نمی‌کنم. این را می‌دانم که از همه حریفانم در جهان بهتر هستنم و می‌دانم با توجه به نگاهی که روی من وجود دارد باید بهترین نتایج را کسب کنم. من سال 93 را با توجه به عملکردم سال پر فراز و نشیبی می‌دانم. با توجه به آسیب دیدگی که در ابتدای سال 93 داشتم، چند ماهی آمادگی خوبی نداشتم و باعث شد عقب بیفتم. شرایط طوری برایم رقم خورد و تا ذهنم را با جسمم هماهنگ کنم زمان برد و اتفاقاتی که می‌خواستم پیش نیامد.

گرندپریکس قزاقستان اولین مسابقاتی در چهار، پنج سالی اخیری بود که در مسابقات شرکت می‌کردم و دست خالی باز می‌گشتم و این باعث شد خیلی به خودم بیایم و خودم را جمع کنم. بعد از قزاقستان شرایطم سخت بود و فشار روحی زیادی روی من بود. در مسابقات قزاقستان بعد از باخت من با وجود اینکه رقبای خوب من از باختن من خوشحال بودند اما با تعجب سوال می‌کردند، چرا شکست خوردم و همین باعث می‌شد من فکر ‌کنم در حال دور شدن از هدفم هستم. بعد از مسابقات قزاقستان و یک ماه قبل از بازی‌های آسیایی خودم را جمع کردم و با پشت سر گذاشتن تمرینات مناسب در آمادگی جسمی و روحی خوب و ایده‌آلی قرار داشتم اما باز هم آنجا نشد که مدال کسب کنم.

برخی مواقع شما هر کاری می‌کنید انگار قرار نیست اتفاق مورد نظر شما به وقوع بپیوندد. من خودم می‌گویم در گرند پریکس قزاقستان با توجه به شرایط روحی و روانی که داشتم و حتی علی‌رغم اینکه خیلی‌ها می‌گفتند خوب کار کردم، کم گذاشتم. من حتی در مسابقات گرندپریکس چین با وجود اینکه به مدال برنز رسیدم اما باز از خودم راضی نبودم و اعتقاد داشتم با توجه به شرایطم باز هم می‌توان عملکرد بهتری داشته باشم.

*در بازی‌های آسیایی قرعه بدشانسی کاروان موفق تکواندو ایران به نام تو افتاد و در مقابل حریف کره‌ای مغلوب و از رسیدن به مدال بازماندی؟
-نه بدشانسی نبود و من اصلا نمی‌گویم دچار بدشانسی شدم. من زمانی که در بازی‌های آسیایی با قرعه کره‌جنوبی روبرو شدم با توجه به اینکه اعتقاد داشتم از حریف کره‌ای بهتر هستم و در شرایط روحی و بدنی خوبی قرار داشتم و اصلا برایم مهم نبود. من در اینچئون هیچ شرایطی که برای رسیدن به‌مدال لازم بود را کم نداشتم، اما برخی مواقع علیرغم آمادگی شرایط پیش می‌آید که از رسیدن به مدال باز می‌مانید.

*برخی از اعضای تیم ملی تکواندو  اعتقاد داشتند در اینچئون با ناداوری روبرو شدی؟
-در ورزش این مسائل پیش می‌آید و برخی مواقع علی رغم همه تلاش‌ها، سدهایی برای تو در راه رسیدن به هدفت پیش می‌آید و من نگرفتن مدال را نیز به فال نیک می‌گیرم. یکی از اهداف من از سالیان گذشته کسب مدال طلای بازی‌های آسیایی اینچئون بود اما باز هم من عدم کسب مدال را به فال نیک برای آینده می‌گیرم.

*مدال طلای بازی‌های آسیایی علاوه بر اعتبار ورزشی برای خودت و کاروان ایران، می‌توانست دستاورد مالی خوبی نیز برایت داشته باشد؟
-صدرصد همینطور است. دستاورد مالی این مسابقات برای ورزش تکواندویی که درآمد آنچنانی ندارد و فقط ورزشکارانش دلخوش به کسب نتیجه در مسابقاتی اینگونه برای دریافت پاداش هستند، مسابقات مهمی بود. این را باید بگویم همیشه راهی که پیش روی ورزشکار است پر از بالا و پایین است . من نیز نباید اینگونه فکر کنم، چرا منی که سال‌ها در تکواندو زحمت کشیدم نتوانستم در اینچئون به مدال طلا برسم و از لحاظ مالی ضرر کنم. راه من در حال سپری شدن است و من باید با حفظ انگیزه به خودم بفهمانم در ادامه راه کم نگذارم.

*اینگونه به نظر می‌رسد سال 93 درس بزرگی برای آینده به تو داده است؟
-همینطور است. من هدفم طلای مسابقات المپیک ریودوژانیرو است و همین شکست بازی‌های اینچئون، حق‌خوری‌ها، بالا و پایین‌های ورزشی‌ام باعث می‌شود در مسیری که به سمت المپیک می‌روم کامل شوم.

*با توجه شکستگی انگشت دستت در فینال مسابقات جهانی مکزیک، شکست با ناداوری در اینچئون و مسائلی که در سال 93 برایت پیش آمد آیا به این فکر کردی ورزشکار بدشانسی هستی؟
-به این مسئله با وجود اینکه وقتی همه این مسائل را کنار هم می‌گذارید اینطور به نظر می‌رسد که ورزشکار بدشانسی هستم اصلا فکر نمی‌کنم. من اگر در همه مسابقات اخیر بدشانس آورده باشم، شک ندارم روز المپیک خدا کمک خواهد کرد و موفق خواهم شد. اگر قرار است همه بدشانسی‌ها یک جا جمع شود و من یک جا شانس بیاورم، مطمئنم اون روز المپیک است. من برای آن روز دیگر با این ذهنیت فقط به میدان خواهم رفت که باید همه مسائل را در نظر بگیرم و برای شکست رقبا، داوری و مشکلات بر سر راهم به میدان بروم. به خودم قبولاندم اگر قرار است طلای المپیک برای من باشد، باید با همه این مسائل کنار بیایم تا اگر پیش آمد آمادگی روبرو شدن با آن را داشته باشم.

*بعد از شکست در بازی‌های آسیایی، در پایان سال 93 بازگشت امیدوار کننده‌ای با کسب مدال برنز گرند پریکس منچستر، فینال گرندپریکس مکزیک و طلای تورنمنت یونان، فوجیره و جام فجر داشتی؟
-این موفقیت‌ها از پایان سال 2014 شروع و در سال 2015 ادامه پیدا کرد. من بعد از بازی‌های آسیایی در گرند پریکس منچستر برنز کسب کردم و این مدال را در فینال گرندپریکس با حضور 8 تکواندوکار برتر دنیا تکرار کردم. در فینال گرندپریکس مکزیک با وجود اینکه از مدالم راضی نبودم اما عملکردم به ایده‌آل خودم نزدیک شده بود. من فقط کسب مدال طلا را ایده‌آل می‌دانم و فقط در مسابقات مدال طلا من را خوشحال می‌کند. من اینطور برنامه ریزی کردم که مسابقات و طلای المپیک را نوک قلعه می‌دانم و حضور در مسابقات دیگر را راه رسیدن به نوک قله می‌دانم. خیلی خوب است که در راه رسیدن به قله و در دامنه نیاز با سرعت بالا بروم اما مهم این است در پایان من به عنوان اولین نفر در المپیک به نوک قله برسم. شاید در راه رسیدن به قله برخی مواقع توقف کنم، نفسی تازه کنم و بازنگری داشته باشم اما باید در برزیل پرچم را بر سر قله نصب کنم.

*کار کردن با بیژن مقانلو چگونه است؟ اینکه گفته می‌شود مربی سخت‌گیری است واقعیت دارد؟
-مقانلو مربی سخت‌گیری در تمرینات است و من نیز اعتقاد دارم با توجه به اینکه راه ما راه سختی است، پس باید سختی‌ها را نیز تحمل کنیم. مقانلو مربی هوشیار و کاربلدی است؛ جایی که باید سخت‌گیری می‌کند و در جاهایی نیز انعطاف نشان می‌دهند و مانند دوست با بازیکنان رفتار می‌کنند. تا الان ما شرایط بسیار خوبی را با مقانلو داشتیم.

در پایان مصاحبه تعدادی اسم و کلمه به شما میگم و می‌خواهم نظر شما در خصوص آنها را بدانم.

طلای المپیک: یکی از اهداف زندگی من
هادی ساعی: اسطوره تکواندو جهان
بیژن مقانلو: هدایتگر رسیدن به اهداف
بازی‌های های آسیایی اینچئون: درس بزرگ
مسابقات جهانی مکزیک: تلخ و شیرین
خانواده: مهم‌ترین رکن زندگی
یوسف کرمی: الگو، رفیق و مرد دوست داشتنی
پاداش: به موقع بدهند و کم هم نکنند
بهترین رفیق زندگیت: خانواده‌‍‌ام
المپیک برزیل: هدف میان مدت زندگی
مرتضی کریمی: مربی که اولین مدال جهانی‌ام را با او کسب کردم

---

01)  گفت وگو با استاد کانگ

  معلم کره ای تکواندو با آن آراستگی منحصر به فرد، سال 1364به ایران آمد و هدایت تیم ملی تکواندو جمهوری اسلامی ایران را برعهده گرفت بطوریکه بیش از هرمربی خارجی در عرصه ورزشهای رزمی در کشورمان شناخته شده است .

 استاد کانگ شین چال معروف به 'استاد کانگ' هنوز هم پس از بازگشت به کشورش هیچ گاه رابطه خود را باایران خصوصأ تکواندو ایران قطع نکرده بطوریکه چندی پیش طی مراسم باشکوهی از خدمات سی ساله این معلم تکواندو ایران تجلیل شد، و همچنین بنا به گفته دوستان و اساتیدی که به منزل وی در کره رفته اند، منزل استاد فضایی کاملأ ایرانی به دارد؛ در واقع ایران و اصفهانی کوچک در کره! همکارخبرنگار مون درحاشیه مسابقات اینچئون گفتگویی رو با ایشون ترتیب داده اند که تقدیمتون میشه . البته همسر استاد، سرکار خانم لی  زحمت ترجمه این  گفتگو رو برعهده داشته اند.

 

 سوال: استاد نظرتون درباره تکواندو ایران  چیه ؟ آیا تغییراتی داشته؟ و به نظرتون تکواندو ایران الان در چه مرحله ای قرار داره؟
جواب: 30 سال پیش که وارد ایران شدم تا به امروز تکنیک ها خیلی عوض شده اند ولی باتوجه به سابقه 10 ساله حضور در تیم ملی ایران باید بگویم که مراحل پیشرفت تکواندو ایران را خوب بوده اما تمیز و اصولی نیست. اماتکواندو در ایران اکنون به مرحله شکوفایی رسیده.
سوال: مربیان ایرانی را چطور می بینید؟
جواب: اگرچه من در تکواندوایران تأثیر گذاربوده ام، ولی مربیان بعدی که همگی سابقه مبارزه و پومسه دارند تکواندو ایران را به جایگاه کنونی رساندند البته باید مراقب بود چون هر فرازی یک فرودی هم دارد اکنون تکواندو ایران به اوج رسیده است و حتی در کره هم از ایران به عنوان یکی از بهترین کشورها در زمینه رشد تکواندو نام برده می شود.
با توجه به اینکه کشورهای دیگر هم به سرعت در حال رشد در تکواندو هستند باید مراقب بود که همه مربیان وبازیکنان در همین سطح بمانند در حال حاضر 206 کشور عضو فدراسیون جهانی هستند و همگی تلاش می کنند به مقام های قهرمانی و نایب قهرمانی برسند.
سوال: کانجانیم! آیا شما تفاوت هایی بین تکواندو ایران و کره جنوبی می بینید؟
جواب: کره مهد تکواندو دنیا است و تاریخچه طولانی دراین رشته دارد،اما اگرچه ایران از نظر تکنیک در پومسه می تواند به قهرمانی و نایب قهرمانی برسد، ولی از نظر علوم و فلسفه آموزش در سطح پایه از کره عقب تر است و اگر هر دو را با هم پیش ببرد می تواند یک روز به کره برسد. ایران اکنون از نظر تکنیک و نتیجه در حال افت است، ولی همزمان محبوبیت تکواندو در بین جوانان و نوجوانان در این کشور در حال افزایش است که این موضوع در پیشرفت هرچه بیشتر تکواندو ایران در آینده تاثیرگذار خواهد بود.

سوال: استاد میخواستم نظرتون رو درخصوص شهر اصفهان جویا بشم، آیا تاکنون به اصفهان اومدین؟

جواب: بله چندین و چند مرتبه. بار آخر چند ماه گذشته بود اومدیم. دقیقأ 18 آگوست (27 مرداد). شهر زیباییست. نقاط دیدنی زیاد داره. حیف که رودخانه اش خشک شده! ( استاد به نشانه تأسف سری تکان میدهد)

سوال: نظرتون درباره تکواندو اصفهان چیه؟

جواب: خوبه . تکواندو اصفهان  خصوصأ پومسه یعنی تیم ایران.  قهرمان داره. استکی، ترکاشوند، سلمانی، خانم مردانی، نادعلی ، حاتمی، و رییس رییسی داره (لبخند). پولادگر هم اصفهانیه. تکواندو اصفهان پومسه خوبه اما کیوروگی کار باید کرد. فقط نصر و مردانی هستند.

ممنون کانجانیم که وقتتون رو به  کافه تکواندو دادین...
و استاد سری تکان دادند و لبخندی، هدیه ما کردند!