کافه تکواندو

طراحی و برنامه ریزی تمرین کلید موفقیت هر مربی بشمار میره. چنانچه طراحی تمرین از پشتوانه علمی برخوردارباشه کارآیی ورزشکار رو بالا می بره و باعث پیشرفت اون میشه. کافه تکواندو قصد داره طی چند قسمت به موضوع طراحی تمرین بپردازه، امید که مفید واقع بشه. ابتدا مفاهیم اساسی در طراحی تمرین ( اصول ده گانه تمرین )

1. اصل ویژگی تمرین
الف- اختصاصی بودن دستگاه های انرژی

(شما باید بدانید که زمان برای هر تمرین  ارتباط تنگاتنگی با سیستم انرژی آن دارد. به عنوان مثال یک تمرین دوی سرعت که در عرض حداکثر 12 ثانیه به پایان می رسد حتی بدون استفاده از اکسیژن نیز امکان پذیر است بنابراین این تمرینی است  از  نوع  بی هوازی و چون ذخایر کراتین یک  ورزشکار نیز بخش قابل ملاحظه ای از این تمرین را  پوشش می دهند مربی باید به این موضوع بیندیشد که برای بهبود قابلیت های این ورزشکار به تقویت سیستم انرژی فسفاژن بپردازد و تمرینات هوازی در نزدیک مسابقه برای این ورزشکار مضر است.) در تکواندو هم شناخت دستگاه انرژی مهم است که در آینده بدان خواهیم پرداخت.

ب- اختصاصی بودن شیوه تمرین (تمرین برای هر رشته ورزشی باید ویژه همان رشته باشد)

ج- اختصاصی بودن الگوهای حرکتی و گروه های عضلانی مفاهیم اساسی در طراحی تمرین ( اصول ده گانه تمرین )
2. اصل اضافه بار
الف- شدت تمرین درست طراحی شود
ب- مدت تمرین براساس نوع هدف تمرینی برنامه ریزی شود
ج- تعداد جلسات و زمان استراحت بین جلسات بطور علمی طراحی شود

(تمرینات باید به گونه ای طراحی شوند که عضلات و سیستمهای انرژی بدن با شدت تمرینی و مقاومتهایی بیش از آنچه که در شرایط عادی با آنها روبرو است مواجه شوند. با افزایش سازگاری بدن با این گونه تمرینات ، مقدار مقاومت و شدت از طریق دستکاری زمان و جلسات و بار باید افزوده شود و هر چند جلسه یک بار این افزایش تکرار یابد)

3. اصل سازگاری
تغییرات مثبت فیزیولوژیک که در اثر تمرین حادث میشود
(شیوه های تمرینی مربیان باید برای گروههای سنی مختلف متفاوت باشد. اصولاً ما تکواندوکاران کم سن و سال مثل افراد 10 الی16 سال ، ورزشکاران نوجوان و درحال بلوغ مثل افراد 11 الی 14سال ، ورزشکاران اواخر نوجوانی مثل افراد  15 الی 19 سال و ورزشکاران بزرگسال داریم . قاعده علمی بر این است که برای افراد قبل از بلوغ و اوایل دوره بلوغ هرگز تمرینات بدنسازی شدید ندهیم بلکه بهتر است آنها ورزشها را به شکل مهارتی آن فراگیرند و به تمرین بپردازند . همینطور تمرینات سرعتی ، تمرینات با وزنه های سنگین تر از RM 15 (یعنی نتواند بیش از 15 بار حرکت را تکرار کند) و تمرینات پلایومتریک (تمرینات انفجاری) کاملاً برای افراد قبل از بلوغ ممنوع است و ضمن اینکه این تمرینات هیچ آمادگی جسمانی قابل ملاحظه ای برای ورزشکاران کم سن و سال به ارمغان نمی آورد)

4. افزایش تدریجی بار تمرین
تا بدن قادر به تطابق باشد. افزایش ناگهانی منجر به بیش تمرینی ، و بدون  افزایش بار نیز به آمادگی اضافه نمی گردد.
5. اصل تفاوتهای فردی
برنامه های تمرین حتی الامکان انفرادی طراحی شوند
6. اصل تنوع
جلوگیری از دلزدگی تکواندوکار با تغییر در نوع تمرین، نوع اجرا ، مکان تمرین ، حریف تمرینی و...
7. اصل گرم کردن و سرد کردن
جهت کاهش احتمال آسیب ، و دفع بهتر مواد زائد
8. اصل تمرین دراز مدت
قهرمانان قبل از رسیدن به نقطه اوج خود به 10-5 سال تمرین نیاز دارند.
9. اصل برگشت پذیری
بخشی ازسازگاریهای حاصل از تمرین ، در اثر بی تمرینی از دست خواهد رفت.

(مربیان باید بدانند که بسیاری از فواید بدست آمده از تمرین ، وقتی مدتی تمرین کنار گذاشته می شود ، از دست می روند . آنها باید برنامه ای طراحی کنند که سطح آمادگی تکواندوکار را در طول فصل حفظ کرده و اینگونه نباشد که مثلاً یک ماه فشار زیادی بر تکواندوکاران اعمال کند و یک ماه دیگر آنها را به حال خود واگذارد . به همین منظور برنامه های تمرینی ویژه فصل قبل از مسابقه ، فصل مسابقه و فصل استراحتی طراحی می شوند .)
10. اصل اعتدال
زیاده روی در تمرین و کسب آمادگی جسمانی موجب دلزدگی میشود. نباید از تکواندوکار مانند یک ماشین کار کشید.
 ادامه دارد...

کافه تکواندو